zondag 4 april 2010

Pasen - JEZUS CHRISTUS en het HART VAN ONZE LIEVE VROUW'S DORES

Bericht van Onze Lieve Vrouw

Mijn kinderen, ik ben de vreugdevolle Moeder der opstanding. Op deze paasdag zag ik mijn Goddelijke Zoon verrijzen, glorierijk en helderder dan duizend van jullie samen. Hij is eerder opgewekt uit wat Hij had beloofd in aantocht aan Mijne onophoudelijke gebeden en smeekbeden die Ik deed zodat Hij niet zou vertragen om te komen troosten mijn ziel, om te komen geven de ziel Zijner hemelse Moeder en bruid Zijn liefdevolle omhelzing.

Mijn Jezus is weer opgestanden om jullie het nieuwe leven der genade te schenken, dus ben ik de Moeder van Genade. Het is Mijne Missie als Moeder om dit te geven, te communiceren en uit te delen aan al Mijne Kinderen, zodat allen een waar leven in God mogen leven, een waar leven in Christus, in Zijner genade, in Zijn wet en in Zijn liefde.

In het Licht van de Verrezenen moet jullie leven. In het Licht van de Verrezen Jezus moeten jullie liefhebben en lijden.

In het Licht van de Verrezen Jezus moeten jullie dag voor dag meer naar vervullen de wil des Vaders en Zijne goddelijke zegen toe gaan.

In het Licht van de Verrezen Jezus moet jullie elk dag van jullie leven doorbrengen op zoek gaande naar wat Hem behaagt, vluchtend voor wat Hem beleidigt, wat Zijne Passie vernieuwt, wat Hem misbehagt, zodat jullie leven meer en meer in het licht der opstanding Mijnes Goddelijke Zoon geleefd kan worden.

Op deze dag waarop mijn Zoon is opgewekt om waarlijk alles te vullen met Zijn licht en Zijn goddelijk leven, zegen Ik jullie allen nu rijkelijk".

SINT IRENE

"Beste broeders, IK IRENE, dienstmaagd des Heeren en van Maria Allerheiligst, groet jullie opnieuw. Hoe blij ben ik om jullie weer hier te zien! Ik wil doorgaan met jullie instructeren over hoe ware vrede van hart te bereiken, hoe het te bewaren, te handhaven en in jullie te vergroten.

Ware vrede van hart wordt niet gegeven aan hen die zichzelf en de wereld concessies doen, aan hen die niet weten perfect voor zichzelf en hun wil te sterven, aan hen die bang zijn voor Gods liefde, dat is, wie zich niet volledig geven aan Gods liefde uit angst voor wat deze liefde in hun leven zal bewerkstelligen, van de veranderingen het zal brengen, van de offeranden het eist, van de afzweringen het vraagt, van de inspanning die het vraagt zodat de ziel echt in vrede kan leven met God, met zichzelf, met anderen en met Zijn heilige wet der liefde, de wet der liefde des Heeren.

Het is geschreven in het heilige Woord van God 'dat de bangzamen geen zaligheid zullen brengen', dat wil zeggen, diegene die het wil van God kennen, wissen wat God van hen verwacht, geroepen zijn om favoriete kinderen des Heeren te zijn om Hem te kennen en nauwgezet bij Hem te volgen, Zittend aan Zijn tafel met Hem en naast Hem eten van de Brood van Zijn liefde, en deze zielen uit angst voor wat de Heer van hen verwacht, voor wat de Heer van hen vraagt, voor wat Hij ze roept, deze zielen vluchten weg, deze zielen nemen niet aan wat God hun voorschrijft, wat God hun biedt. Deze mensen zullen nooit vrede hebben, noch in hun ziel, noch in hun geweten, noch in hun hart, noch in hun leven, want door te stelen, uit de weeg te gaan, weg te vluchten, tegen het wil van de Heer te verzetten is het onmogelijk om echte vrede te hebben en te behouden. Daarom roep ik jullie mijn broeders op. Open uw harten. Omhels de Liefde van God. Aanvaard Zijn Wil, Zijn Aanbiddelijke Plan over jullie. Zeg je ja zodat Zijne wil volledig in jullie wordt gedaan, en dan verzeker ik jullie: de vrede van het Hemel zal jullie zo omhelzen dat jullie echt zullen uitroepen:

'Heer, zwem in de vrede van Uw genade, Uw kruis, Uw overwinning en Uw liefde.

Aan jullie allen op dit moment zeg ik mijn zegen rijkelijk toe".

SINT PATRICIA

"Beste Broeders Mij, IK, PATRICIA, ben erg blij om vandaag hier te komen om jullie mijn eerste Boodschap te geven, hoewel ik altijd hier was op deze Gekozen Plaats en waar Wij, Alle Heiligen van God, wonen en jullie gebeden ontvangen dag en nacht.

Mijn broeders en zussen, open uw harten voor de Liefde van Christus, die zichzelf niet heeft gespaard tot Hij Zijn leven volledig aan het kruis gaf voor jullie. De Heer leegde Zich geheel uit, de Vrouw der Smerten leegde Zij Zelf zo volledig dat in Haar Hart alleen nog maar de onmetelijke en oneindige liefde was, de oneindige naastenliefde die zij hadden voor God en voor jullie.

Deze Liefde (Jezus en Maria) die Zichzelf aan het kruis gaf voor jullie, deze Liefde die leven schonk zodat jullie allen uit de eeuwig dood zouden komen en wij leven konden vinden, deze Liefde verlangt om zichzelf te geven, om zichzelf mee te delen, om zichzelf aan ieder van jullie te schenken. Maar met een hart vol aardse en vergaande dingen, vastgelegd op de zaken van deze wereld, zal het niet mogelijk zijn om dit te ontvangen.

Daarom vraag ik jullie: leg je harten leeg, gooi al jouw zelfliefde weg, alle hechtingen aan jouw eigen wil, al je trots, al je ijdelheid, al de ongerichte hechtingen aan schepselen, zodat er in jullie zielen echt alleen ruimte, openheid en plaats is voor Gods Liefde. Kijk mijn broeders, dat Christus zijn leven voor jullie gaf als de meest extreme koning, als de meest liefdevolle vader, als de broer vol van ware naastenliefde. Terwijl koningen hun onderdanen sturen om te vechten en zo zijn rijk en zelfs zijn leven, zijn kroon, te redden, heeft Christus zijn kroon in de hemel neergelegd, is hij afgestapt om op aarde en bij jullie te wonen, samen met Zijn Allerheiligste Moeder. En beiden hebben hun levens gegeven, zodat jullie allen, Zijn onderdanen, uit de eeuwigdurende dood zouden komen en echte leven in God zouden vinden.

Wat een buitengewoon liefde had de Heer en Zijn Moeder voor jullie! En met hoe weinig liefde hebben jullie tot nu toe op hen gereageerd, hun gediend, hen geliefd.

Laat ze niet langer lijden! Open je hart. Geef jezelf volledig en zet een vastbesloten stap op het pad van ware Liefde voor de Heer en Zijn Moeder, zodat jullie niet worden beschuldigd van die zonde waarin al zo veel zielen zijn gevallen, namelijk om de liefde en goddelijke keuze over hen te verliezen omdat ze zichzelf meer liefhielden dan God en Zijne Moeder en omdat ze zichzelf boven hen stelden.

Ik roep deze ware liefde bij jullie op, ik kan het je geven en zal het doen. En wie Zich aan Mij wijden, die om deze liefde vragen, die om Mijn hulp vragen, Ik zal het hun geven.

Ga door met alle gebeden die Ik, de Hemel, jullie hier heb gegeven. Gebed is Liefde die naar de Hemel opstijgt, zo zei de Vrouw jullie hier. En het is waar.

Gebed is Liefde die naar de Hemel opstijgt.

Gebed is Leeg Hart dat naar de Hemel Klimt.

Gebed moet een hart zijn los van de aarde zodat het dan eindelijk licht kan worden en naar de hemel opstijgen.

Gebed is goddelijke liefde in pure transformatie die vanuit de Hemel naar de Aarde daalt voor de ziel die het wenscht, dat het zoekt, om het vraagt en daarnaar verlangt!

Ga door met alle gebeden die de Zalige Maagd je hier heeft gegeven, want deze gebeden hebben de eigenschap om te leegmaken, je hart openen. Als hij minimaal goed wil en als hij echt wilt leegmaken van zichzelf, dan zullen deze gebeden je zielen en harten licht maken, losgemaakt van alles wat op aarde trekt en drukt op de ziel. Dan zullen je zielen snel vliegen naar de Zon, de oneindige liefde van God. Ik ben bij jullie om elke tijd en zal nooit, nooit vertrekken als jullie ook nooit van Mij vertrekken.

Aan allen, op dit moment, met liefde, zeg ik zegen.

Ik zeg je ook zegen Marcos. Alles was heel goed door jou uitgelegd. Ik feliciteer je Ridder van de Onbevlekte, dienaar van de Allerhoogste God, vriend der engelen en heiligen en mij het dierbaarst".

***

Patricia was een afstammeling van keizer Constantijn de Grote. Ze werd geboren in het begin van de 7e eeuw in Constantinopel en groeide op aan het hof door haar dame Aglaia, een zeer devote christen. Het meisje groeide vroom op en nam, ondanks haar jonge leeftijd, een eed van maagdelijkheid af aan Christus. Maar om trouw te blijven moest ze de stad ontvluchten omdat haar vader, Constantijn II, toen keizer, erop bestand dat hij haar zou laten huwen.

Patricia, geholpen door en in gezelschap van Aglaia, met enkele volgelingen, verborgen zich enige tijd. Daarna gingen ze aan boord voor de Griekse eilanden, richting Italië, waar ze in Napels aankwamen. Patricia was entoeziasteerd over de plaats en wees op de plek waar zij graag begraven zou willen worden. Ze sponsorde vervolgens de stad door bij te dragen aan het versieren van veel nieuwe kerken die ontbrakten aan essentiële liturgische voorwerpen, en steunde financieel de kloosters die zich bezighielden met armen en zieken.

Pas toen reisde hij naar Rome met Aglaia en de getrouwe discipelen, waar hij bescherming zocht bij Paus Liberius. Het was toen dat hij vernam dat zijn vader zich al had neergelegd bij haar wil. Hij ontving het sluier, symbool van zijn wijding aan God, uit handen van de Hoogste Pontifex. Zo keerden ze terug naar Constantinopel zodat Patricia kon afzien van het recht op de kroon en hun goederen verdeelden onder de armen voordat zij vertrokken op pelgrimstocht naar het Heilige Land.

Maar er gebeurde nog meer. Het schip verafschuwd zich van de verschillende gevaren en verdwaalde totdat het aan de rotsen van de zeekust van Napels strandde. Precies op het kleine eiland Megaride, ook bekend als Castel dell'Ovo, waar een klein klooster was waarin Patricia na enige tijd stierf.

Patricia's begrafenis, volgens de archieven, werd georganiseerd door de getrouwe Aglaia en vond plaats op een plechtige manier, met deelname van de bisschop, de hertog van de stad en een immense menigte. De wagen, getrokken door twee stieren zonder enige gidsing, stopte voor het klooster van de Basiliaanse zusters, gewijd aan de heiligen Nicandro en Marciano, wie Patricia had aangewezen voor haar begrafenis. Daar bleven de relikwieën bewaard onder toezicht van de zusters die "patriciërs" genoemd werden, of Zusters van Sint-Patrick. Later verplaatsten de Basilianen hun Regels naar die van de Benedictijnen en deze zusters begeleidden ook de hernieuwing.

Om de liefde van de heilige te vergelden die terugkeerde naar Napels om er begraven te worden, verspreidde het volk haar cultus steeds meer, waardoor hij sterk en levendig werd. In 1625 werd Sint-Patricia uitgeroepen tot mede-patroonheilige van Napels, even gevierd als de andere patroonheilige, Sint-Gennaro, de beroemde martelaar.

Om historische redenen werden haar relikwieën in 1864 overgebracht naar de zijkapel van de prachtige kerk van het Klooster van Sint-Gregorius Armeens. De Kerk bevestigde de cultus van Sint-Patrick op 25 augustus.