۲۰۱۵ آوریل ۱۱, شنبه
شنبه، ۱۱ آوریل ۲۰۱۵
شنبه، ۱۱ آوریل ۲۰۱۵:
عیس گفت: «قومم، من به مریم مجدلیه در قبر خالی ظاهر شدم و او خبر داد که مرا دیده است به حواریونم، اما آنها از باور کردن به وی سر باز زدند. پطروس مقدس و یوحنا مقدس نیز قبر خالی را دیدند و معتقد شدند که من زنده شده‌ام. بعدتر، در راه امائوس به دو حواری ظاهر شدم و خودم را برایشان آشکار کردم هنگام شکسته شدن نان. این دو حواری هم خبر دادند به رسولانم که مرا دیده‌اند، اما هنوز رسولانم باور نکردند که من به آن دو ظاهر شده‌ام. وقتی همه‌ی رسولانم مرا دیدند، سرانجام در زنده‌شدن جسمانی من ایمان آوردند. از رسولانم برای عدم اعتقادشان به مریم مجدلیه و دو حواری روی راه امائوس توبیخ کردم. رسولان باید بازتر بودند تا باور کنند که من از مردگان برخاسته‌ام. در دیدار بسته‌ی سه‌پرده‌ای، این نیز یادآور است برای وفادارانم تا بیشتر به چیزها باز باشند تا همه‌ی اطلاعاتی را دربارهٔ چیزی داشته‌باشند. زنده‌شدن من معجزه‌ایست و وفاداران باید آنرا به تمام ملل اعلام کنند، همان‌گونه که پس از دریافت روح‌القدس رسولانم را فرستادم.»
(مسا ۴:۰۰ ب.ظ) عیسی گفت: «قومم، وقتی با زخم‌های دست‌ها و پاهایم و جانبه‌ام پیش حواریونم ظاهر شدم، همه‌ی آنها به خاطر دیدن اینکه من گناه و مرگ را شکست داده‌ام از خوشی بی‌دین بودند. این لحظه‌ای خشنودکننده برای همه‌شان بود، مگر توماس مقدس که حاضر نبود. در زمان دیگر دوباره آمدم و دست توماس را درون زخم‌های دست‌هایم و جانبه‌ام گذاشتم. توماس گفت کلماتی که می‌گویید وقتی هاست مقدّس بلند شده است: «پروانه‌ی من و خدای من.» به او گفتم که ایمان آورده‌ای چون مرا دیده و لمس کرده‌ای، اما مبارک‌اند کسانی که بدون دیدن من با ایمان در من باور دارند. بسیاری از حواریون ابتدا ایمان نکردند، پس نمی‌توانستند توماس را برای شک‌های خود نقد کنند. ظاهر شدنم به حواریان روشن کرد که اکنون باید بیرون بروند و زنده‌شدن مرا به تمام ملل اعلام کنند.»