۲۰۱۷ سپتامبر ۱۰, یکشنبه
دهم‌و چهاردهمم روز پس از پنجشنبه عید پاک.
پدر آسمانی پس از قداس مقدس قربان در ریت ترنتین بر اساس پیوس پنجم، با وسیلهٔ خود که خیرخواه و اطاعت‌کار و متواضع است و دخترش آن است، سخن می‌گوید.
بسم پدر، پسر و روح‌القدس. آمین.
امروز، دهم‌و چهاردهمم روز پس از پنتیکاست، یک قداس مقدس قربان ارزشمند در ریت ترنتین بر اساس پیوس پنجم برگزار کردیم. میزبانی قربان و همچنین میزبان مریم معصومه با نور طلایی تیزاب‌پراکننده پوشیده شده بود و با تزئینات گل‌دار فراوان، به ویژه گلی‌های رنگارنگ مختلف، آراسته شد. فرشتگان در طول قداس مقدس قربان وارد و خارج شدند و مقدس‌ترین بدن را در تابوت پرستش کردند. آنچه برای من مهم بود این بود که اجازه دیدن برخی از قدیسان معروف مانند سنت پادری کنتنیچ (که پدر آسمانی را در زندگی خود تجسد می‌کرد و هنوز بر زمین تقدیس نشده‌است)، سنت پادری پیو، سنت ژولیان لیژ، سنت فرانسیس، سنت دومینیک و سایر قدیسان که من نمی喻ید.
پادری کنتنیچ و همچنین پادری پیو هر دو برای قداس مقدس قربان واقعی در ریت ترنتین بر اساس پیوس پنجم مبارزه کردند و مدرن‌گرایی را قبول نکردند. آنها پس از آخرین قداس مقدس قربانی لاتینی مردند و واتیکان II را پذیرفتند.
آنها اطاعت نشدند، بلکه مجبور شدند که غذاهای مدرن‌گرایانهٔ عامه‌پسندی را جشن بگیرند. این دو قدیس بر زمین هیچ چیز به دست نیاوردند. اما بدین ترتیب آنها در آسمان قدرت مداخله دارند که می‌توانیم آنرا طلب کنیم. بنابراین تقریباً شهید روحی شده‌اند. در همان سال ۱۹۶۸ و ماه سپتامبر هر دو وارد ابدیت شدند. تا امروز این حقیقت زندگی‌شده را پذیرفته نیستند، بلکه مدرن‌گرایی جشن بگیرند و به دست گرفتن کمونیون دعوت می‌کنند.
جشن هفت غم مریم یادآور مرگ پادری کنتنیچ و بیست‌و سومین روز پادری پیو است. از این دو قدیس در آسمان بخوانیم که ما را یاری کنند و قداس مقدس قربانی سنتی واقعی را جشن بگیرند.
لطفا امروز خالق کل جهان را نمی�چید. چیزهای مذهبی دنیا را رد می‌کنند و از آن سوءاستفاده می‌کنند و لطفاً در برابر طبیعت جلال‌آفرین که پدر آسمانی به ما با محبت داده‌است، ایستادند. رویدادها طبیعی سیل‌ها، زمین‌لرزه‌ها و دیگر فاجعه‌های طبیعی به فوق‌الطبیعی نسبت نمی‌تواند زیرا آنرا از دیدگاه انسانی توضیح می‌دهند.
خداوند بزرگ همچنان خالق همه چیز است و تنها او جهان را در دست پدرانه خود نگه می‌دارد. در شش روز دنیا را آفرید و در روز هفتم استراحت کرد زیرا قصد دارد به ما بگوید که باید هفتمین روز را به عنوان روز خدا جشن گیریم و فقط برای خالق تقدیر کنیم. مایل هستیم در یک مراسم مقدس قربانی، در یوم‌های آدینه و تعطیلات از او سپاس‌گزاری کنیم تا نیروی برای زندگی روزمره دریافت کنیم. "شش روز کار می‌کنیم اما در روز هفتم استراحت خواهیم کرد" کتاب مقدس می‌گوید. امروز مردم این را پیگیری نمی單کنند. فرمان‌های خدا باید رعایت شوند زیرا پدر آسمانی آنها را به عنوان راهنمای زندگی برای ما داده است. اگر افراد به مشورهٔ پدر آسمانی گوش دهند، می‌توانستیم هر روز در یک مراسم مقدس قربانی شایسته شرکت کنیم. عیسی مسیح، پسر خدا، این را از محبت خود برای ما به ارث گذاشته است. با کمک این مراسم مقدس قربانی، می‌توانستیم یوم‌های آدینه را به عنوان روز خدا جشن گیریم و آن روز را به او تقدیر کنیم، نشان دهیم که کاملاً در خدمت او هستیم و همه کارها را کنار بگذاریم. این ارادهٔ پدر آسمانی است. عملیاً در یوم‌های آدینه نیروی برای زندگی روزمره دریافت می‌کنیم زیرا تنها با دادن شکرگزاری به عیسی مسیح قادر خواهیم بود آن را تحمل کنیم.
ایمان هرگز اجباری نیست، بلکه تصمیم آزادانهٔ ما است. برخی افراد ایمان کاتولیک را اینگونه تفسیر می‌کنند که مؤمنان باید در یوم‌های آدینه به کلیسا بروند. چنین چیزی نیست زیرا اجازه داریم با مسیح عیسی در مقدسش ملاقات کنیم. این باید یک شادی باشد. مراسم مقدس قربانی عملیاً هدیه‌ای از سوی آسمان است تا زندگی ما را قابل تحمل‌تر و ساده‌تر سازد.
پدر آسمانی امروز، در یوم ۱۴م بعد از پنجاهه می‌گوید: من پدر آسمانی‌ام که اکنون و در این لحظهٔ با وسیلهٔ خود را که خواهم‌کار، اطاعت‌کننده و متواضع است و تنها دخترِ آن هستم که فقط کلماتی را تکرار می‌کند که امروز از سوی من آمده‌اند.
پسران عزیز پدر، پسران عزیز مریم، چقدر برای رفاه شما نگران‌ام. به همه چیزهایی که در اطرافتان رخ می‌دهد توجه زیادی دارم. بسیاری از امور هستند که با آنها موافق نیستم. بسیاری معتقد هستند که اکنون حقیقت را زندگی می‌کنند و نیاز نیست تغییر کنند.
این افراد امروز کجایی حقائق را یادمی‌گیرند؟ هنوز وظیفهٔ هر کشیش است تا مؤمنانی از پریش خود را آموزش دهد. حالا چه چیزی ایمان واقعیست؟ آیا این باورمندان همچنان می‌توانند آنرا درک کنند وقتی گناه به عنوان حقیقت دیده شده و توسط کشیش‌ها تأیید شود؟ چگونه ظاهر خواهد شد هنگامی که رهبر اصلی مانند یک گناه زندگی کند و به‌عنوان حقایق گواهی دهد؟ نه، محبوبانیم، باید بیشتر این را گسترش ندهیم. می‌خواهم سرانجام فرمان عشق و حقیقت را به عنوان خدایی سه‌گانه آشکار کنم. برای همین بسیاری از بینندگان منصوب کرده‌ام که با شجاعت زندگی کنند و کلمات و دستورالعمل‌های من را پخش نمایند. اما در حال حاضر معمولاً گفته می‌شود: "ما کتاب مقدس داریم، زیرا نیازی نیست این افشاگری‌ها خصوصی را باور داشته باشیم."
در زمان کنونی، مردم دیگر روشنفکر نیستند. جوانان اغلب به یک رابطه فرورفته و ازدواج را پیش‌بینی می‌کنند. برای همین نمی�بر در ازدواج مقاومت کنند. یک ازدواج واقعی که باید پایدار باشد، نیاز دارد تا زمانی آماده‌سازی داشته باشد، یعنی دوره نامزدی. آیا کشیش هنوز زوج‌های امروز دربارهٔ ازدواج حقیقی و گناه روشنفکر خواهد کرد؟ قطعاً نه. سازگاری با یکدیگر به جوانان غریب است. آنها نمی�بر هر کس دارای عیب‌ها و ضعف‌هایی هستند و این ضعف‌ها باید اکنون در زمان شریک را قبول کنند، که ساده نیست. نباید خودتان را پیش‌رو قرار دهید و فقط خواسته‌های خودش را برآورده کنید. باید با یکدیگر سازگار شوید. آنگاه، محبوبانیم، هنگامی‌که اختلاف نظرها برخورد می‌کنند، همه باید آمادهٔ تعهد باشند. اگر این کار را نکنید، ازدواج به شکست محکوم خواهد شد. سپس زخم‌هایی بزرگ در روح پدیدار خواهند شد. چگونه با این زخمی‌ها رفتار کنید؟
در ترتیبی که باید یک اعتراف مقدس معتبر داشته باشید و کل وضعیت را به کشیش توصیف کنید. اما آیا هنوز می‌توانید کشیشی پیدا کنید که شما را بشنود و نگرانی‌هایتان را بفهمد؟ نه، امروز چنین کسی یافت نمی‌شود، زیرا کشیشان امروزی زمان ندارند. حالا کجا می‌روید، عزیزانم؟ به روان‌پزشک می‌رویید. آیا او می‌تواند کمک کند? نه، دلسوزانه که نمی�باید. او راه اشتباهی برای تقویت خودتوجه شما نشان خواهد داد. به شما توصیه می‌شود وارد رابطه بعدی شوید تا تنها نمانید. و این رابطه شکست خورد زیرا خطاهایتان را شناسایی نکرده‌اید. این رابطه بعد از آن گناه بزرگ پیش من، خداوند برتر در سه‌گانه است. حال باید فکر کنید: "چرا ازدواجم شکست خورد؟ دلیل چه بود؟ آیا خودم یا دیگری اشتباه کردیم؟ چیزهایی که غلط کرده‌ام چیست؟ وقتی دو نفر جدا می‌شوند، هرگز تنها یکی از آنها مقصر نیست. کافی بوده‌ایم برای طلب بخشش؟ آیا فوراً دست کشیدیم و مشکلاتمان را به پدر آسمانی در یک اعتراف ننوشتید؟ آیا کمک مادر مقدس را خواسته‌ایم یا یوسف قدیس که مسئول خانواده‌ها است، درخواست کردیم؟ آیا به شخص دیگر کفایت عشق و فهم نشان داده‌ایم؟ آیا قبل از ازدواج با یکدیگر رابطه داشته‌ایم؟ واقعاً شما پیش از ازدواج آنرا انتظار می‌داشتید. تنها شریک در ازدواج مجاز به انجام این عمل عاشقیست. نباید جنسیت را اولویت بگیرید. ازدواج یک عمل مشترک عشقی است و از این عشق فرزندان زاده می‌شوند. بدین ترتیب باید بر اساس ارادتم باشد. من، سومین عضو در لیگ، سهمی دارم در این عشق. اگر پسری به وجود آید، آنگاه نفس زندگی را به این کودک باردار تنفس کرده‌ام. دربارهٔ این زندگانی جدید تصمیم گیرم و نه شخص دیگری که آیا کودک می‌تواند زنده بماند یا خیر. درباره والدین این کودک چه باید گفت؟ شما باید آنرا همان‌طور پذیرفته باشید، چراکه معلول باشد یا نباشد. شاید انتظار نداشتید در این زمان یک فرزند داشته باشید؟ آیا پس از آن حق دارید که آن را کشتید، چنان‌که امروز اتفاق می‌افتد؟ نه! آیا حق دارید تعیین کنید وقتی کودک باید زاده شود؟ نه. من، خالق زندگی و مرگ، تنها تصمیم‌گیرنده‌ام دربارهٔ زندگانی، فقط من. لطفا اینرا فراموش نکنید، عزیزانم مؤمنان.
امروز، به‌لحاظی که ناگوار است، متفاوت می‌نماید. امروز تحقیقات اینقدر پیشرفت کرده‌اند که مردم فکر می‌کنند خودشان حاکم زندگی هستند. تحقیق‌هایی انجام شده‌است که شما می‌توانید کودکان را چنان‌که خواستید تغییر دهید. کودکانی از دست من نمی�یرند. پس چگونه ادامه پیدا خواهد کرد؟ چطور باید فرزندان را تربیت کنیم؟ آنها به یک مرکز مراقبت روزانه سپرده می‌شوند. تو می‌خواهی مانند زن کار کنی. تو پول کسب می‌کنی. این درست است؟ نه. اگر مرد کم درآمدی داشته باشد، عزیزانم، شما در وقت آزاد خود چیزی کسب کنید. اولویت نخست تربیت فرزندان با ایمان واقعی، عشق و اخلاق است که آنها را به‌صورت عاشقی بزرگ کرده‌اید و دست دیگران نمی�یرند. مسئولیت تربیت مذهبی آنان بر عهدهٔ شماست. آیا امروز این کار را انجام می‌دهید؟ نه. همه چیز برای شما بیش از حد است. تلویزیون، اینترنت، تلفن‌های همراه و بازی‌های کامپیوتری به‌عنوان اسباب‌بازی کودکان استفاده می‌شوند. امروزه هرچه ممکن است رخ دهد. آیا این امکانات نیز برای شماست، عزیزان پدرها و مادرها؟ آیا اشتباه نمی�یرید که والدین هستید؟ آیا باید گناهان خود را اعتراف کنید زیرا مسئولیت فرزندان خود را بر عهده نگرفته‌اید؟ لطفا در نظر بگیرید که به این کشیش‌ها گوش داده‌اید که شما را از راه راست منحرف کرده‌اند.
فکر کنید، عزیزان کشیش‌ها، که خودتان را برای من تقدیس کردید، آیا مسئولیت شماست نسبت به مؤمنان انجام شده‌است؟ آیا می‌توانید عملی هرچه خواستید کنید؟ آیا می‌توانید قداس مقدس قربانی که پسرم یسوع مسیح آنرا مؤسسه کرده بود بر اساس میل و راحت شما تغییر دهید؟ آیا می‌توانید دعاهای بلند مکتوب شدهٔ قداس مقدس را اصلاح کنید؟ این کار را انجام داده‌اید. پس چگونه باید به راه راست برگردید؟ واتیکان ایی، ای اغلب گفته‌ام بی‌کار است. نمی�یرید که از این امکانات استفاده کنید. شما یک جشن قربانی مقدس برای برگزار کردن در ریت ترنتین بر اساس پیوس پنجم و هیچ چیز دیگری دارید. نباید چیزی را تغییر دهید. تنها وقتی که قداس مقدس قربانی به‌گونه‌ای مناسب برگزار می‌شود، شماست که از شر و مدرنیسم محافظت خواهید شد. فقط آنگاه حقیقت را شناسایی کرده و شاهدی برای آن نیز هستید. شما آنجا هستید تا ایمان را منتقل کنید، مقدسات را با احترام اداره کنید و هیچ چیز تغییر ندهد بلکه خودتان را کاملاً به پسرم یسوع مسیح در قداس مقدس قربانی تقدیم کنید.
در تقدیس یک ادغام رخ می‌دهد، یعنی شما، عزیزان کشیش‌ها، با پسرم یسوع مسیح یکی خواهید شد. شماست که لباس چسبانهٔ قداس مقدس قربانی را پوشیده‌اید. آن لحظه‌ای که این ادغام اتفاق می‌افتد و شما یکی شوید، یک تحول درون خودتان رخ خواهد داد. در همین لحظه دیگر شما نیستید که زندگی کنید بلکه مسیح در شما زنده است. او کاملاً در قلب شماست. این وحدت برای همه مخفی باقی‌ماند. پس باید این راز را نگهداری کنید. نمی�یرید که می‌توانید به مردم از تحول سخن بگویید.
چگونه این تبدیل باید انجام شود وقتی که به پسرم عیسی مسیح خطاب نمی喚ید، بلکه حتی در آن لحظه مهم پشتش را می‌گردانید؟ اگر شما لباس روحانیت خود را سال‌ها پیش از دست داده‌اید، چطور قصد دارید او را تجسم کنید؟ حتی اگر آماده پوشیدن کاسول نیستید؟ شما نخواهید قسمت‌های جداگانه‌ای که متعلق به کاسول است بپوشید. اگر همه چیزهایی که مربوط به قداست قربانی می‌شود و برایتان آرامش‌بخش است تغییر دهید، نمی喚ید من را در سه‌گانه خدمت کنید. شما قصد دارید خودتان را با مردم تطبیق دهید، اما نه با خدای محبت‌ناک تان که منتظر شماست. این عشق، پسرانی عزیزم روحانیون، ازتان می‌خواهم تا دوباره روحانیون مقدس باشند. من می‌خواهم کلیسایی مقدس کاتولیک خود را زنده کنم. مردم باید احساس کنند: "چه چیزی متعلق به ایمان کاتولیک است و چه چیز گناه دارد؟ چگونه ایمانی کاتولیکی که دارم زندگی می‌کنم؟ آیا از طریق اکومنیسم او را با دیگر ادیان یکسان کرده‌ام؟ من گفته‌ام، همه یکی هستند، اگر پروتستان یا کاتولیک هستم باید سایر ادیان را بشناسم. در هر ایمان چیزی کاتولیکی وجود دارد. بنابراین اینگونه می‌بینم از نظر جهانیت. اکنون مدرنی و معاصر است". نه، عزیزان من، تنها یک ایمان واقعی، کاتولیک و رسولی وجود دارد. پسرم عیسی مسیح او را برای همه زمان‌ها تعیین کرده‌است. روحانیت وزارت ماموریت شده‌ایست، مقدس که غیرقابل انحلال و تغییرناپذیر است. بنابراین فرزندان روحانیون دست‌های مقدس دارند. اینها نمی喚ید توسط مردمی غیردینی جایگزین شوند، مانند حال حاضر. بنابراین من ازتان می‌خواهم، پسرانی عزیزم روحانیون، به حقیقت برگشته‌اید. چرا باید آرزوهای من برای شما همچنان رشد کند؟ چرا باید اشک‌های محبت‌ام را براتان ریخاند؟ شمای گوش نمی‌توانید به کلمات و دستورالعمل‌هایی که دوباره از محبت می‌دهم بگویم، بشنوید. من شما را مجبور نمی喚یم تا ایمان واقعی زندگی کنید و شاهد آن باشید. آرزو دارم که سرانجام توبه کنید و روح‌هایتان با من متحد شوند.
پدر آسمانی تان به این صورت با محبت بسیار زیادی به شما می‌گوید.
شما در برابر مداخله بزرگ قرار دارید، که لطفاً باید انجام شود چون مردان گوش نمی�وانند به کلمات من بلکه در بی‌توجهی باقی مانده‌اند. آنها مطابق با حقیقت زندگی نمی‌توانند اما ایمان خود را بر اساس افکارشان ساختار می‌دهند که می‌توانند آنها را هر وقت خواسته باشند تغییر دهند.
اکنون شما را به همراه همه فرشتگان و قدیسان، خاصاً مادر آسمانی عزیزتان در سه‌گانه، با نام پدر، پسر و روح‌القدس برکت می‌دهم. آمین.
عشق زندگی کنید، زیرا ابدی است.