MARCOS: Të loftohet përgjithmonë! (pause) Kush je ti, e bukur Principesha e Qiejve? (pause)
MESAZH NGA SANTA LÍDIA
"Vëllezër të dashur! UNË, LEADY, shërbyese e Zotit dhe Nënë e Perëndisë, ju bekoj sot dhe ju jep unë paqen time.
Ju thuhet se jeni punëtorët e Zotit, për të përgatitur krishtinën e Tij për kthimin e Tij dhe duhet t'i bëni këtë mision shumë vlerësuar, që Zoti ta gjejë shumë fruta të shtrenjtësisë kur do të kthehet në fund.
Jeni punëtorët e mirë të krishtinës së Zotit, duke përkrahur çdo ditë: në dashurinë e Perëndisë, në praktikimin e virtyteve, në ushtrimin e gjitha veprimeve të mira, në respektimin e urdhërimeve të Zotit dhe më tepër se kjo, duhet t'ju jetoni si nese sot ishte dita e fundit e jush, dhe s'mu ke mënjanë ditë për të bërë veprime të mira për Perëndinë dhe shpetimin e shpirtrave. Kështu që shpirti juaj, zemra juaj, gjithmonë zelotë për ta plotësuar atë çka Zoti kërkon prej jush, t'i rritet vërtet çdo ditë më: në dashuri, në të mençurit dhe në frutin e çdo veprimi të mirë.
Jeni punëtorët e mirë të krishtinës së Zotit, duke jetuar si ne Shenjtët jemi, dukën për asgjë gloritë, gëzimet dhe dashuritë efemere të këtij boti dhe duke pasur gjithmonë vetëm një mirësi, objektin e dashurisë së shpirtrave tuaj: Mirësia Supreme, Perëndia Vetë dhe vulla e Tij. Kështu që në këtë mënyrë, jetuari gjithnjë më për Aty, jeta juaj të jenë këngë të përsosura dashurie dhe lavdi Zotit.
Jeni jeta të vërtetë të zhvendosur në transcendencën e dashuris së hyjnore, dhe shpirtrat tuaj t'i jenë gjithnjë më një imazh i gjallë dhe i përsositur i dashuris së Zotit!
Jeni punëtorët e mirë të krishtinës së Zotit, duke u përpjekur gjithmonë t'i shtrangoni shpirtrat tuaj: dobësitë tuaja, dobiçat tuaja, duke i forcuar më shumë dhe më shumë me ushqimin e mirë dhe të fortë të lutjes së vazhdueshme, të përkushtuar, të zjarrtë, të thellë, të kujdesshme dhe gjithnjë më bërë me zemrën. Me ushqimin e mirë të meditimit të jetës së shenjtëve, të meditimeve të tyre të pasura dhe të vlefshme, të thella dhe të vërteta. Kështu që shpirtrat tuaj plotësuar me të mençurinë hyjnore ta preferojnë më tepër të mençurinë e Qiejve se atë të njerëzve. Dhe kështu që shpirtrat tuaj t'i mposhtin këtë të mençurinë të pashëmbuar të kohëve tuaja, të këtij boti, i cili është gjithmonë një të mençuri pa Perëndi dhe shpesh kundër të mençurisë së Zotit. Kështu që në këtë mënyrë shpirtrat tuaj duke rritur vërtet çdo ditë në njohjen e Zotit, të dashuris së Tij, të vullës së Tij, të ligjit të Tij t'i bëhen të mençur në sy të Tij, dukën për asgjë atë që djalli, boti dhe truri ju ofrojnë si mirësi e vërtetë, duke kërkuar gjithnjë më gjallërat e vërteta që janë çështjet qiejore.
Jeni punëtorët e mirë të kopshtit të Zotit, sjellën gjithmonë më shumë Fjalën e Tij, Fjalën e Shenjtës së Marias, Fjala tonë për të gjitha shpirtërat që ende nuk na njohin. Kështu që, duke ditur Dashurinë tone, duke kuptuar sa ne dëshirojmë ta shpëtojmë ata, sa dëshirojmë që t'i bëhen lumtur pranë nesh përgjithmonë në Qiej, shpirtra të lidhura me dashuri për Zotin, për Shenjtën e Marias, për Qiejin, le të dorëzohet ne, le ta jepin veten ne, le t'i lejojnë që na udhëheqin, formohen nga ne, drejtohen më shumë në drejtim të plotësimit dhe dëshirës së Zotit. Kështu, shpirtrat tuaja, duke mbjellë farën e Fjalës së Zotit në këmbëngulje të tilla, do ta bëjnë që fara të holleve, bukurisë, dashurisë dhe jetës hyjnore të lulen shumë zemra. Dhe Zoti do ta shohë kopshtin e Tij të rritet ditë pas dite deri sa të bëhet Kopshti i Gjelbër, një gjelberim për kënaqësi më të madhe, lavdi dhe kënaqësi të Tij.
Jeni punëtorët e mirë të kopshtit të Zotit, dukuri gjithmonë më shumë shembullin e plotësimit të Mesazheve, një shembull i bindjes ndaj Mesazheve të Zotit, shembulli i bindjes dhe dashurisë ndaj Mesazheve të Nënës së Perëndisë, kështu që ta bëhet aq. Le shpirtrat tuaja të jenë mirrore shumë të ndritshme që i jepin Zotit gëzim për t'i parë reflektimin e Tij të ndriçuar të shpërndarë mbi shpirtra, botën dhe kombet, duke hequr gjithë errësirën dhe bënë më shumë se dashuria e Tij fiton kundër keqisë së ferrit, drita mbi errësirë, mirësi mbi keqi.
Jeni punëtorët e mirë të kopshtit të Zotit, duke qëndruar në çdo punë të mirë, dukuri gjithçka keqe, ikur rasteve të mëkatit dhe luftuar me trimësi për t'i mposhtër veten tuaj të korruptuar, kështu që ti të jenë kampione të Zotit i merituar medaljen e nderit dhe kurorën që ai do ta jep atij kur vijon për t'u dhënë çdo punëtori sipas atë që ka prodhuar, si ka prodhuar dhe ku ka prodhuar.
Jeni punëtorët e mirë të kopshtit të Zotit, duke qenë sikur unë vetëm kam qenë, industrioz, asnjëherë i paligjshëm, në kërkim të dëshirës së Zotit, në plotësimin e dëshirës së Tij dhe në arritjen e nderimit hyjnor.
Zoti do vijojë shpejt, për t'u dhënë çdo punëtori sipas veprave të tij. Mbushni duart tuaja me fruta të mira dhe të shenjta, duke shenjtuar kohën tuaj në tokë, duke qenë punëtorët e mirë të kopshtit të Zotit.
Të gjithëve tani, unë i bekoj dhe mbuloj me nderimet më të çmuara dhe më të gjerë nga Qieji.
Paqe. Paqe Marcos, dashuri ime, miqi im i dashur".
Shenjtja Lydia
FESTA JUAJ MË 3 TORSHËR
Lydia, e para lindurja e krishterimit evropian, ishte një pagane që ishte më "frikëzues i Zotit", pra, një prozelite e fesë hebraike, ishte hebre në Filipi të Maqedonisë, ku Apostulli Pali, së bashku me Silan, Timoteun dhe Lukën, arritën gjatë udhëtimit misionar të dytë midis viteve 50 dhe 53. Misionaret e Krishtit, pasi u ngjitën në tokën evropiane, priten për Sabat për t'u takuar me koreligjonistët hebrenjë në një vend, në bregun e lumit, ku mendonin se mund të mblidheshin (në mënyrë që nuk kishte sinagogë) për lutje të përbashkët dhe leximin e disa faqeve të Shkrimeve. "Në shtunë - thotë Shën Luka në Veprat e Apostujve - shkuam nga porta tek bregu i lumit ku mendonim se duhet t'i lutemi. Ulur, u drejtua gruaja që kishin mblidhur. Një prej tyre, quhej Lydia, një tregtare purpuri nga qyteti i Tiatiras, adhuroi Zotin dhe na dëgjoi. Zoti hapën zemrën e saj për t'u bashkuar me fjalët e Paulit. Lidia duhet të ketë qenë e pasur dhe kishte shumë autoritet në familjen e saj, sepse materiali që punonte ishte i çmuar, dhe dëshmia e saj ishte e mjaftueshme për të kërkuar pagëzimin nga anëtarët e familjes së saj, duke pranuar misionaret si mysafirë mirëpritës në shtëpi. Kështu, misionaret e Krishtit arritën fitoren e tyre të parë mbi tokën evropiane: një grua, Lydia, prototip dhe simbol i gjithë grave që do t'i sjellin brenda murëve së shtëpisë së tyre, flakën e besimit në Krist. Tregtari i pasur, i përkushtuar graciës, kishte vendosur interesat e shpirtit para atyre të ekonomisë, duke lënë tregtiun për t'u bashkuar me grave tjera në proseuca (një vend lutje), tek bregu i lumit Gangas. Lydia, e sjellë nga fjalët e Apostullit dhe graci e pagëzimit, kërkoi me insistenç të butë, ose më tepër, detyroi misionaret ta pranonin miqësinë e saj. Kështu, shtëpia e Lydias u bë qendra e parë komunitare, kisha e parë në Evropë. Për Kishën e Filipit, mund të jetë edhe për meritat e Lydias, Shën Pali pati fjalë me tendercë preç, duke i quajtur ata "të dashur dhe tmerrshëm, gëzim dhe kurorë". Pavarësisht se na mungojnë informacione rreth kultit të Shën Lydias, shenjat e shtëpisë së saj janë të dukshme në përgjigjen e sajuar ndaj graci.